De zandhagedis op Heidepol

Als je op een zonnige lentedag in de vroege ochtend een stukje over Heidepol wandelt, is de kans groot dat je een zandhagedis op een boomstam of pad in de zon ziet liggen. Daar warmt hij zich lekker op. Tijdens het opwarmen is het verschil tussen het mannetje en vrouwtje goed te zien. Waar het vrouwtje vooral bruin is, heeft het mannetje in het voorjaar en de zomer felgroene kleuren. Na het zonnebaden gaan ze op jacht naar insecten en andere geleedpotigen in de lage begroeiing van (gras-)velden en bosranden.

In Nederland leeft de zandhagedis onder andere op hogere zandgronden zoals de Veluwe en in duingebieden. Omdat de zandhagedis vooral in open gebieden met een lage vegetatie leeft, is het belangrijk dat dit soort gebieden met elkaar verbonden zijn, zodat de dieren zich gemakkelijker daartussen kunnen verplaatsen. Vooral het mannetje beweegt zich graag heen en weer in zijn leefgebied, waarbij hij zo’n 500 meter aflegt.

In de omgeving van Heidepol zijn een aantal andere gebieden waar de zandhagedis voorkomt, maar deze zijn van onze natuurbegraafplaats afgesloten door bijvoorbeeld bos of wegen. Door ons nieuwe natuurgebied ook geschikt te maken als leefgebied voor de zandhagedis en andere diersoorten die in vergelijkbare gebieden leven, dragen we eraan bij dat zij zich beter kunnen verspreiden. Ook liggen onder de wegen verschillende tunnels om de verbinding te maken tussen het ene en het andere leefgebied. Zo kunnen de diertjes zich makkelijker tussen de verschillende gebieden bewegen.