De jonge torenvalken op natuurbegraafplaats Maashorst

Het is maart 2017. Onze natuurbegraafplaats is nu een paar maanden oud en enkele vogelsoorten -waaronder de torenvalk- beginnen zich hier al aardig thuis te voelen. Regelmatig spotten we een koppeltje torenvalken in de buurt van het ven, waar zij samen gemoedelijk op de leuning van het bankje vertoeven. Een nestkast voor het koppeltje hebben we helaas niet, dus op een zaterdagmorgen duik ik mijn schuurtje in om er eentje te maken. Het zou wel heel erg leuk zijn als het koppeltje hier gaat broeden!

Nadat de nestkast is gemaakt en we deze op een paal hebben gemonteerd, kan hij worden gezet. We kiezen een leuke plek uit aan de rand van de natuurbegraafplaats en bevestigen de nestkast met de opening richting het noorden. Hij staat er prachtig bij en vormt een heuse blikvanger. Ook de torenvalken en de duiven zijn er zichtbaar blij mee, want de volgende dag en de dagen erna, zitten ze al boven op de kast. We hebben er het volste vertrouwen in dat ze dit jaar al gaan broeden, want het koppeltje valken is niet weg te slaan bij de kast. Maar… helaas. De kast wordt volop gebruikt als uitkijktoren, van waaraf de torenvalk een mooi overzicht heeft op zijn jachtterrein. Maar broeden, ho maar!

De jaren kruipen langzaam voorbij en elk jaar is het hetzelfde liedje. De torenvalk wil ‘helaas’ maar niet broeden.

Maar dan… is het 2020. Ik denk dat de torenvalken hebben gewacht op een mooi rond getal. Zoals ieder jaar, zitten ze ook nu weer volop bovenop en in de kast. En, ze blijven in de kast! Vooral het vrouwtje komt er bijna niet meer uit en het mannetje is volop aan het jagen. Zouden ze nu dan eindelijk aan het broeden zijn?! Met de verrekijker houden we regelmatig de nestkast in de gaten. We zijn er nu zeker van dat ze aan het broeden zijn. Spannend!

Een paar weken verder gaat het vrouwtje mee op jacht. De jonge torenvalken zien we nu regelmatig met hun kopjes boven de rand uitsteken. We tellen er zo vier, maar om er zeker van te zijn dat het er ook écht vier zijn, schakelen we iemand van de vogelwacht in, die komt ‘spiegelen’.  Met een spiegel op een uitschuifbare stok, kunnen we in het nestkastje kijken. De jonge valken zijn totaal niet bang en we zien inderdaad vier nieuwsgierige kopjes in de spiegel kijken; werkelijk een prachtig gezicht. We zijn er trots op dat we de natuur weer en stukje hebben kunnen helpen, al is het maar met een eenvoudige vogelkast op een lange paal!

Marcel Janssen – natuurbeheerder Maashorst