“Ik hoop dat hier over 30 jaar een grote, mooie boom staat. De gedachte dat er nog iets van Floor in de natuur doorleeft vind ik heel prettig.” De gedenkboom heeft Bram geplant bij het plekje van zijn dochter, op natuurbegraafplaats Schoorsveld. Mistig weer in de winter, een laagje ijs op de vennen en de warme kleuren die zich in de herfst laten zien maken alle seizoenen voor Bram bijzonder. “Het leeft hier door.”
Ook de boom van Floor mag hier doorleven, opgroeien. Bij ieder bezoek fotografeert hij de ontwikkeling, de groei. “Het voelt goed om het vast te leggen. Op haar verjaardag hebben we bij haar plekje gepicknickt met wat vrienden, dat voelt net even wat anders in de open natuur.”
Herinneren en herdenken is voor hem niet in beton gegoten. “Het is per moment verschillend. Er zijn dagen dat ik hier kom en dan ben ik binnen 5 minuten weer weg. Dat mág ook van mezelf. Maar er zijn ook bezoekjes die langer duren. Soms maak ik eerst een wandeling of ik ga zitten op een bankje in de zon. De picknick met vrienden was fijn om te doen, maar het is ook fijn om hier alleen te komen of met mijn gezin. Soms plukken de kinderen wat bloemetjes, meestal doet Tim dat en legt ze bij haar neer.”
Schoorsveld is voor Bram natuur met wat extra’s, namelijk zijn verhaal, maar ook dat van heel veel andere mensen. “Een stukje natuur dat eeuwig mag blijven bestaan en waar nooit een snelweg doorheen wordt gelegd. Toen ik hier in 2016 voor het eerst kwam, was hier nog niet zoveel. De omgeving zie je ieder jaar mooier worden. Het voelt elke keer weer anders.”
Floor haar plekje is vooraan, aan een open veld tegenover de vennen. “Niet te ver weg, dat vonden we niet passen. Ze was nog maar zo’n klein mensje, we wilden haar dichtbij houden.” De opa’s en oma’s komen uit Best en Budel, precies daar tussenin ligt Schoorsveld. “Het is fijn dat ze gemakkelijk naar haar toe kunnen lopen, ook als ze wat minder goed ter been worden.” De grootouders van Floor, tantes, ooms en schoonbroer hebben ook een plekje gereserveerd. “Hopelijk duurt het nog heel lang, maar ooit hebben we een plek met in het midden de boom van Floor en daaromheen allemaal familie. Zelfs dan is er nog een plek waar we bij elkaar blijven tot in de eeuwigheid.”
De verhalen van anderen zijn voor Bram heel waardevol. Door zijn verhaal te delen voelt hij verbondenheid en krijgt hij er echt iets voor terug. Zo las hij een gedicht voor tijdens een lichtjesavond op Schoorsveld. “Een dag later ontving ik een kaartje met een ontzettend lieve tekst van een meneer die regelmatig langs Floor haar plekje loopt.” Dat kaartje heeft hij bewaard. “Het raakt me nog steeds, want door te delen levert het ook iets op. Je leert het verhaal achter een gedenkschijf kennen. Het maakt je bewust van wat we allemaal mogen en kunnen. Daarom wil ik er graag het positieve uit halen, dat is wat ik kan doen. Dat vind ik Floor ook waard.”
