Een laatste rustplaats in de natuur Ook na crematie

“Een bezoeker ging op zoek naar het natuurgraf van een overleden vriend op natuurbegraafplaats Heidepol. Eenmaal op Heidepol trof hij de vrouw van zijn vriend. Ze hadden elkaar jaren niet gezien en spraken de hele middag. De natuurbegraafplaats blijkt een ontmoetingsplek”, ziet Judith de Haan, manager op natuurbegraafplaats Heidepol aan de rand van Arnhem.

“Midden in de natuur is geen voor- of achterkant, er zijn geen deuren, geen rijtjes. Mensen vinden het hier mooi, prettig. Een plek in de natuur voor een urn of de as wordt hier een plek waar ook anderen de ruimte vinden om herinneringen op te halen. Dat doen mensen minder snel als de urn thuis blijft.”

Verbintenis met de Veluwe

“Veel mensen kiezen voor Heidepol, omdat zij zich verbonden voelen met de Veluwe,” vertelt Judith. “En wat zo mooi is, is dat je zelf een plek kan kiezen, die voor jou goed voelt. Dat kan een laatste rustplaats voor jezelf zijn, maar ook een natuurgraf voor een overleden dierbare dat nabestaanden vastleggen. Een jonge vrouw vertelde me laatst dat ze haar vader heel graag wil herdenken. Op haar eigen moment, in haar eigen tijd. Niet alleen als ze op bezoek gaat bij haar moeder, waar de urn van haar vader staat. Een urnengraf op Heidepol is voor haar een mooie oplossing.”

Herdenken in de natuur

Op een natuurbegraafplaats wordt as niet verstrooid omdat dit de bodem kan verstoren. “We zetten ons juist in om de natuur te versterken”, licht Judith toe. Om die reden wordt de urn begraven óf de as wordt verstrooid ín het natuurgraf. “Je behoudt hiermee een plek om naartoe te gaan. Je kan even rustig bij een dierbare gaan zitten. In alle stilte.”

In intieme kring

Midden in de natuur van Heidepol is een urn- of asbegraving een bijzonder moment. “Dit gebeurt vaak in intieme kring. Vaak heel symbolisch, kenmerkend voor de overledene, heel puur. Families gaan dan meestal zelf de natuur in om de urn of de as te begraven. Een urnengraf is niet zo diep. Er liggen kussentjes om op te knielen bij de plek en schepjes om het natuurgraf te sluiten. Daarna zie ik vaak berusting. Ik zie opluchting. Oudste kinderen die de urn van hun ouders thuis hebben staan, voelen ruimte voor de rest van de familie. Ook zie ik dat mensen die bij leven een natuurgraf vastleggen rust vinden in het feit dat ze de urn van een dierbare ook een plek kunnen geven. De urn hoeft niet doorgegeven te worden aan een volgende generatie, maar krijgt wel een eigen plek. Een dierbare herinneringsplek.”

Een gedenkteken markeert de plek

Net zoals bij een natuurgraf voor begraven, kan een urnengraf gemarkeerd worden met een houten gedenkteken. Dit duurt enkele weken. We adviseren daarom een urnbegraving enkele weken verderop te plannen. Zo kan je op het moment van de urnbegraving meteen ook het gedenkteken neerleggen en daar een bijzonder moment van maken.