Een afscheid in de natuur toegelicht

Wanneer is een afscheid in de natuur mogelijk?

“Een afscheid in de natuur is voor iedereen die op Schoorsveld een plek heeft vastgelegd of vast wil leggen. Elke uitvaart is anders en wordt op eigen wijze ingevuld. Wij bieden rust en ruimte voor die persoonlijke invulling. Een uitvaart is het hele jaar mogelijk van maandag tot en met zaterdag in de ochtend of in de middag, zodat je echt de tijd hebt en niet het gevoel hebt dat de volgende familie al wacht. In de zomeravonden is een avonduitvaart in overleg ook mogelijk.”

Regelt de natuurbegraafplaats het afscheid?

“Wij regelen geen uitvaart, dat doet de uitvaartondernemer, samen met nabestaanden. Nabestaanden geven het afscheid op een persoonlijke manier vorm, met een uitvaartondernemer die bij hen past. Natuurbegraafplaats Schoorsveld stelt de natuur en ceremonieruimte beschikbaar, medewerkers ondersteunen bij het afscheid.”

Waar kan het afscheid plaatsvinden?

“De afscheidsceremonie is mogelijk op natuurbegraafplaats Schoorsveld, binnen in de grote of kleine ceremonieruimte. In de lente en zomer kan dit ook buiten, op de Buitenplaetse, midden in de natuur onder een schaduwdoek. Een afscheid op de natuurbegraafplaats kan, maar hoeft niet. Soms kiezen mensen er namelijk ook voor om in de kerk, bij een vereniging of in een restaurant samen te komen voor een ceremonie. Het gezelschap komt dan enkel voor de natuurbegraving naar Schoorsveld.

Wil je afscheid nemen in de grote ceremonieruimte, dan is daar plek voor 150 mensen. Vanuit deze ruimte kijk je uit over de natuur op Schoorsveld. Kies je voor een afscheid in huiselijke sfeer, dan is de kleine ceremonieruimte geschikt. Hier zijn 15 zitplaatsen. Alle gasten worden ontvangen met koffie en thee, en voor de naaste familie is er een aparte familiekamer waar zij zich in alle rust kunnen voorbereiden op het afscheid. Buiten, onder de tarp is plaats voor 50 mensen.

Op Schoorsveld is ruimte voor een persoonlijke invulling. Groot, met speeches, muziek en foto’s. Of klein in een kring, met een gitaar bijvoorbeeld. Ook voor wat betreft eten en drinken, dit kan een eenvoudige lunch zijn of een luxe borrelplank.”

Hoe wordt een overledene vervoerd?

“Op de dag van de uitvaart komt een overledene in de meeste gevallen aan in een rouwauto. Dit is niet wettelijk verplicht. Vervoer in een eigen busje of klassieke auto zijn bijvoorbeeld ook mogelijk.

Samen met de naasten en de uitvaartondernemer plaatsen we de overledene op de loopkoets en lopen we naar de ceremonieruimte of het natuurgraf. Dat is altijd een prachtig moment, in elk seizoen, wat voor weer het ook is. Dit gebeurt de ene keer in een lange stoet, de andere keer in een klein gezelschap. Soms in stilte, soms rennen kinderen uitgelaten vooruit. Voor mensen die slecht ter been zijn, is een boskar beschikbaar.

Bij het natuurgraf aangekomen plaatsen we de overledene op de balkjes op het graf. We laten de kist, mand of baar dalen met touwen. In veel gevallen doen de naasten dit zelf. Als zij dat niet willen, doen dragers van de uitvaartondernemer dat.”

Mag je in een kist begraven worden?

“Jazeker, als het maar een biologisch afbreekbare kist is. Dus geen spaanplaat, of een kist met metalen grepen en laklagen. Veel mensen kiezen voor een onbehandeld houten kist van populier of spar, maar er zijn ook kisten van karton of zelfs mycelium (schimmeldraden van paddenstoelen). Daarnaast zie je dat steeds meer mensen kiezen voor een mand of een baar met wade. Er zijn prachtige manden en doeken die door gedreven vakmensen gemaakt worden. Je kunt zelf veel vinden op internet of een uitvaartondernemer vragen om advies.”

Hoe gaat een afscheid in zijn werk als iemand een urnenplek heeft?

“Naast natuurgraven voor een lichaamsbegraving zijn er urnengraven waar een biologisch afbreekbare urn of de losse as in begraven kan worden. Ook in het geval van een crematie is het mogelijk om de ceremonie op de natuurbegraafplaats te houden. De overledene zal dan in de meeste gevallen na de ceremonie naar het crematorium worden gebracht. Er zijn ook families die het afscheid in het crematorium houden en contact opnemen als de as wordt vrijgegeven, dit is meestal een aantal weken na de crematie. We spreken dan een datum af voor de urnbegraving en laten het houten gedenkteken maken. De urnbegraving vindt meestal plaats in kleine kring. Op de dag van de urnbegraving is het urnengraf gegraven en ligt het gedenkteken klaar. De naasten begraven zelf de urn en sluiten het graf. Ze plaatsen daarna zelf het gedenkteken op het natuurgraf.”