Een levendige bosrand

Verspreid over het natuurgebied grenzen bosranden aan de kruidenrijke velden. Die bosranden vormen vaak rechte lijnen langs de velden. Dit is niet hoe een natuurlijke bosrand eruit hoort te zien (zie afbeelding), maar daar komt verandering in. Waarom dat goed is voor de natuur lees je hier.

Struiken en kruiden

Op verschillende plekken worden bomen in de bosranden gekapt om de rechte lijnen te breken. Het doel hiervan is dat er een struiklaag ontstaat die tegen het bos aanligt. Voor deze struiken komt een strook met hoge kruiden. Precies op de overgang naar de velden. Op dit soort plekken zullen veel meer dieren en planten gaan leven. De soorten uit het grasland en uit het bos komen hier samen.

Douglasspar en Amerikaanse eik

De bomen die in de bosranden gekapt gaan worden zijn vooral de Douglas par en de Amerikaanse eik. Beide zijn exotische soorten en zullen langzaam uit de bosranden verdwijnen. Waar de bomen worden weggehaald krijgt de zon meer kans om op de bodem te schijnen. Er ontstaat een mooie lichte plek in het bos. Het vingerhoedskruid, dat al in veel bosranden voorkomt, gaat daar zeker ook groeien, want de grond is lekker omgewoeld.

Hergebruik op Heidepol

De stammen van de omgezaagde Douglas sparren worden in het gebied weer hergebruikt. Misschien wel als vernieuwing van het stammenbruggetje dat verderop in het bos ligt. De takken blijven liggen op de plek. Als een soort wal worden deze opgestapeld. Hier vormt zicht dan een hele fijne plek voor de dieren om te schuilen.

Wil je de natuurontwikkeling in het gebied eens van dichtbij meemaken? Breng dan gerust eens een bezoek aan de natuurbegraafplaats. Kijk met je eigen ogen hoe die overgangen tussen bosrand en grasland er uitzien. Heb je vragen? Stel ze gerust. Onze medewerkers vertellen je graag meer over het natuurgebied.