• Maashorst
  • Mens
  • Natuur

Al jaren een plek op Maashorst, hoe voelt dat? Een ervaringsverhaal

‘Weten waar je naar toe gaat als het onvermijdelijke gebeurt, en dat alles voor je geregeld wordt is een gerust gevoel.’ Francky is er zolang hij zich herinnert zeker van dat hij na zijn overlijden in de natuur begraven wil worden. Zo wordt zijn lichaam weer een met diezelfde natuur. Cremeren past niet bij hem. Hij wil zijn naasten niet belasten met het onderhoud van zijn plek. De natuurbegraafplaats is daarom een uitgesproken plek.

Het bestaan van natuurbegraven

Het is 2016 als Francky en Katrien tijdens  één van de regelmatige bezoeken aan Nederland toevallig langs natuurbegraafplaats Heidepol op de Veluwe komen. Het wekt Francky’s interesse. Tijd voor een wandeling om te ervaren wat natuurbegraven inhoudt. Het concept spreekt hem aan. Helaas heeft België op dat moment geen natuurbegraafplaatsen.

Katrien’s eerste gedachte bij de dood is dat ze gecremeerd wil worden en daarna uitgestrooid in zee. Met de tijd verandert haar gevoel en ook zij vindt een plek voor eeuwig in de natuur een mooie gedachte. Het idee om samen te blijven na overlijden weegt zeker mee. Francky en Katrien verzamelen informatie en bezoeken meerdere natuurbegraafplaatsen. De ene plek ligt midden in het bos, een andere is waterrijk met grote vennen. In 2017 kiezen ze voor Maashorst. Enerzijds vanwege de landelijke ligging, anderzijds om de rust die deze plek uitstraalt. Wat is het stil! Je hoort alleen de geluiden van de natuur.

Tijdens een wandeling raken ze in gesprek met een van de medewerkers van Maashorst. Ze horen hoe het uitzoeken en de aankoop van een plek in zijn werk gaan. Met een hoofd vol informatie keren ze terug naar België om alles nog eens goed af te wegen. Een aantal maanden rijpt het idee en dan wordt het besluit genomen. Francky en Katrien maken een afspraak en zoeken de voor hen mooiste plekken uit. Herkenbaarheid is daarbij ook van belang. Het is fijn dat dochter Lien de plek van haar ouders in de toekomst altijd makkelijk terug kan vinden.

Francky zit nog wel met een aantal vragen. Hoe werkt bijvoorbeeld het vervoer vanuit het buitenland naar de natuurbegraafplaats in Schaijk? Belgische uitvaartondernemers hebben geen ervaring met natuurbegraafplaatsen. Het liefst regelt hij ook dit al bij leven. Daarnaast heeft begraven worden in materialen die snel afbreken in de natuur zijn voorkeur. Hij houdt de ontwikkelingen rondom de mycelium (paddenstoelen) kist in de gaten. Voor Katrien is de plek belangrijk, niet zozeer waarin ze te zijner tijd begraven wordt.

Bezoek aan Maashorst

In 2017 is de natuurbegraafplaats nog in de beginfase. Elk jaar groeien en bloeien bomen en planten. Elk jaar is er een grotere verscheidenheid aan planten, vogels en insecten. Het echtpaar volgt deze ontwikkelingen op de voet. Jaarlijks bezoeken ze hun plek in de Lindenbomencirkel. Zo zijn ze bij leven en welzijn al verbonden met de plek. Ze bekijken de website, lezen de nieuwsbrief en sluiten af en toe aan bij een activiteit zoals picknickpraat afgelopen juni. Dochter Lien sluit ook aan met haar gezin. Een mooie kennismakingsactiviteit voor haar. Hoewel de keuze voor Maashorst vaststaat, is het toch fijn te weten dat hun dochter de keuze weet te waarderen.

Een fijne plek om te komen

Dochter Lien omschrijft het zo; “Ik vind het een rustgevende gedachte dat mijn ouders zelf hun plek hebben kunnen uitkiezen waar ze na hun overlijden zullen rusten. Dat ze kozen voor een eeuwige rustplek in de natuur is mooi en past beter bij hen dan een koude, onpersoonlijke steen op een Vlaams kerkhof. We kwamen onlangs met het gezin op bezoek in de Maashorst en vonden het een prachtige plaats. Het is een fijne plek om te komen, niet verdrietig. Er wordt gewandeld en geleefd. De natuur groeit en bloeit er. Enkel jammer dat het gebied zich op 3 uur rijden van onze huidige woonplaats bevindt waardoor we niet zomaar even kunnen langskomen.”

En ooit

Is hier een zeer intiem afscheid in eigen kring. Zoals ze nu zelf altijd hartelijk ontvangen worden hopen ze dat hun nabestaanden zich hier dan ook ‘thuis’ voelen als ze Maashorst bezoeken.

Noot: In september 2021 opent de eerste natuurbegraafplaats voor lichaamsbegravingen in de omgeving van Gent. Dit is geen bestaand natuurgebied maar een groot weiland wat de bestemming ‘natuurbegraafplaats’ krijgt. Voor Francky en Katrien blijft Maashorst op een staan.