Lichtjesavond Een lichtje voor je naam

Met lichtjesavond zien mensen thuis via een livestream verbinding dat het team op Maashorst een naam hardop uitspreekt, een kaarsje brandt voor hen die gemist worden. Tijdens deze sfeervolle avond wordt herdacht en herinnerd met muziek, met woorden en met licht. Zo zijn families in liefde met elkaar verbonden.

“Als het kaarsje aangemaakt wordt door een medewerker die we kennen van het uitzoeken van haar plek is dat extra bijzonder. Oh dat is wel fijn hoor, zeggen wij dan tegen elkaar. Die zorgvuldigheid is zo belangrijk. De uitspraak. Haar naam hebben we haar meegegeven toen ze geboren werd. Die mag gehoord worden”, vertelt Els. “Op zo’n dag ben je daar intens mee bezig. Met haarzelf en met het feit dat ze op Maashorst vertoeft”, vult Han aan.

Met aandacht

Els “Wat ik heel erg mooi vind, is dat elke keer in rust een naam wordt genoemd, heel duidelijk. En in rust wordt het kaarsje aangemaakt. De volgende naam komt pas als dat gebeurd is, dus als dat kaarsje brandt is en je zit weer, zal ik maar zeggen. Dat is gewoon echt een heel mooi moment, helemaal voor ons en voor Ingeborg.”

Els is blij dat namen niet op alfabetische volgorde worden voorgelezen. Ze denkt praktisch en zou misschien ruimte nemen om later in te schakelen. Nu ze niet weet wanneer Ingeborgs naam genoemd wordt, luistert ze naar álle namen en er zitten hele mooie tussen. Ze heeft wel eens namen waarbij ze zich een oude meneer of mevrouw voorstelt. Ze krijgt een gedachte bij een naam, en realiseert zich dan dat al die mensen hier bij hun dochter zijn.

Thuiskomen

“De warmte van de avond, de huiselijk sfeer die naar buiten wordt gehaald. Het voelt net zoals in het informatiecentrum. Je komt binnen en je bent thuis.” Els praat nog elke dag met haar dochter. Ze is heel dichtbij en gaat overal mee naar toe. Voordat ze vandaag naar Maashorst gingen voor dit gesprek maakte ze eerst kaarsje aan bij Ingeborgs foto om erover te vertellen. En het voelt goed.

Ingeborg

Han en Els omschrijven Ingeborg als: “Puur, heel puur.” Dat staat ook op haar gedenkteken. Ze is net zo puur als Han en Els haar plek op Maashorst ervaren. Hun dochter ging vroeger de natuur al in met haar tentje, geen poespas. Zo is ook haar plek, verscholen in het bos.