‘’Ik krijg er altijd zo’n magisch gevoel van. Je komt hier aan en je weet: ik ga naar mijn zoon. Mooie bloemetjes leggen, een wandeling maken, even genieten van wat is. Dat is voor ons Maashorst’’, vertelt Laura.
In de nazomer van 2019 zoeken Laura en Roy een mooi plekje uit in de natuur voor hun eerste kindje. Precies in het midden van een open bosgedeelte aan het Dassenpad, in de buurt van een boom en een bankje. “In het open veld, op zijn eigen podium tussen de diertjes. Hij is nooit alleen. Hij mag gezien worden. Iedereen mag weten dat hij daar ligt”, stelt Laura.
In de dagen na de geboorte van hun zoon zijn er heel veel herinneringen gemaakt. Het afscheid werd persoonlijk ingevuld met een prachtige ceremonie. “Het enige wat we nog voor hem konden doen, was hem een mooi plekje geven en dat is gelukt.”
Ontzettend moeilijk maar nog zeker zo waardevol voor Roy was het moment waarop hij zelf hun baby op zijn plekje mocht leggen: “Op een dekentje van mos.”
De natuur heeft sindsdien een andere rol gekregen voor Laura en Roy. De rust en de geluiden van de natuur zijn ze meer gaan waarderen. Ze gaan nog steeds naar het bos, zoals ook daarvoor, maar met een andere intentie. “Het biedt ook troost”, geeft Laura aan. “De wind door mijn haren waardoor alle zorgen even wegwaaien. Dan kan ik met een frisse neus weer terug naar huis. Zo van: hè, we hebben alles weer losgelaten en we kunnen er weer even tegenaan.”
Hun zoon is er altijd bij en wordt overal bij betrokken. Hij heeft in januari een prachtige gezonde zus gekregen, Eliv. Volgens Laura en Roy is er een reden voor wat is gebeurd, het was niet voor niets. Ze zijn dankbaar voor de kostbare tijd die zij samen hebben. Ze voelen het als hun plicht om er samen met hun dochter het beste van te maken. Dochter Eliv als zonnestraal en zoon Xen als de allermooiste ster die twinkelt boven Maashorst.
