Willy Weijers bezoekt een paar keer per week de plek van haar man Ton. “Soms sta ik er gewoon een half uur te mijmeren, soms leg ik een paar bloemen neer, of praat ik tegen hem. Ik woon in de buurt en kan heel gemakkelijk naar hem toe. Ik loop steeds een andere route door het natuurgebied. Onderweg zie ik wel eens een eekhoorn of een ree wegschieten, en een tijd geleden zat er een zandhagedis op zijn gedenkteken.”
“Ton was componist. Hij speelde gitaar en toetsen en was ongelooflijk muzikaal. Muziek was een wezenlijk onderdeel van zijn leven. Van ons leven. Daarom staan er muzieknoten op zijn gedenkteken, daar hoefden onze zonen en ik niet lang over na te denken. Zijn muzikale erfenis leeft voort op Spotify en Itunes onder zijn artiestennaam Krypton.”
“Een schoondochter vertelde ons dat er vlakbij een natuurbegraafplaats was geopend. Toen zijn we gaan kijken. Ton heeft hier 25 jaar zijn vaste hardlooprondje gehad, hij liep altijd via het fietspad dat achter de natuurbegraafplaats ligt terug naar huis. Ik vind het fijn dat Ton en ik de plek samen hebben uitgekozen. We hoefden niet lang te zoeken. Hij zei: ‘Tegenover die twee grote dennen. Het lijkt me schitterend dat ik daarnaar kan kijken.’ We zijn daarna nog een paar keer terug geweest. Hij was toen al ziek en zat in een rolstoel. We aten een bounty en zeiden tegen elkaar: ‘Hoe lang zal het nog duren?’“
“Ton en ik hebben een plek gekozen met een gedenkboom, dat leek ons mooi. Het werd een eik, daar was geen twijfel over mogelijk. De eik heeft een bijzondere betekenis voor ons. Na het overlijden van Ton heb ik de boom samen met de kinderen en kleinkinderen geplant. Als het gedenkteken is opgegaan in de natuur, dan is de eik er nog. Ooit kom ik naast Ton te liggen en als de kleinkinderen hier dan wandelen kunnen ze zeggen: ‘Hier liggen ze nou, die twee’.”
