Vennen versus kleine zonnedauw op Schoorsveld

De vennen op Schoorsveld staan in verbinding met een sloot. Deze verbinding kunnen wij reguleren d.m.v. schotbalkjes. Hoe meer balkjes we plaatsen, hoe meer water we kunnen vasthouden en hoe meer water er ook in de vennen blijft staan. De grond rondom het ven blijft vochtiger, waar de begroeiing volop van profiteert.

Zo zien we dat de kleine zonnedauw zich flink uitbreidt en verspreidt. De Kleine zonnedauw is een vleesetende plant uit de zonnedauwfamilie. De soort staat op de Nederlandse rode lijst van planten als algemeen voorkomend, maar is sterk afgenomen.

Het vleesetende plantje is felrood met piepkleine druppels op de rode haren die aan het blad zitten. Druppels die lijken op dauwdruppels. Een belangrijke functie is het vervullen van de voedselvoorziening aan alle planten uit de zonnedauwfamilie. Insecten die op het blad neerstrijken worden door deze druppels ‘vastgeplakt’. De andere rode klierharen buigen zich over de prooi heen, samen met het blad, zodat de prooi niet meer kan ontsnappen. Een verteringsenzym in de klierharen zorgt ervoor dat insecten verteerd worden en zo als voedsel dienen voor de zonnedauw.